W ostatnim artykule omówiłam kwestię prawa klienta restauracji - konsumenta do odstąpienia od umowy na organizację przyjęć okolicznościowych zawartych za pośrednictwem poczty elektronicznej, przekonując Cię, że konsumentowi nie przysługuje w takiej sytuacji prawo do bezkosztowego rozwiązania umowy. Wspomniałam wówczas, że kwestia zawierania umów na odległość to jedna z wielu sytuacji, w której w gastronomii mogą mieć zastosowanie przepisy dotyczące ochrony praw konsumentów.

Dziś chciałabym omówić drugą grupę przepisów, które dotyczą konsumentów i zawieranych z nimi umów. Co istotne, ta grupa przepisów, w odróżnieniu od prawa do odstąpienia od umowy, będzie miała pełne zastosowanie do zawieranych przez Ciebie umów, o czym poprzez wezwanie do zapłaty, a co gorsza - złożony w sądzie pozew - przekonał się już niejeden restaurator.

Niedozwolone postanowienia umowne

Zgodnie z treścią art. 385¹ § 1 kodeksu cywilnego, postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny.

Tego typu postanowienia nazywamy właśnie niedozwolonymi postanowieniami umownymi albo klauzulami abuzywnymi. Aby dobrze zrozumieć, co kryje się pod tym pojęciem, z pewnością wyjaśnić należy szczegółowo ukryte w ich definicji legalnej zwroty i wyrażenia.

A zatem za nieuzgodnione indywidualnie postanowienia umowy uważamy te, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu, w szczególności zawarte we wzorcu umowy zaproponowanym konsumentowi przez restauratora.

CAŁY ARTYKUŁ >KLIKNIJ TUTAJ<